De oerprei (Allium ampeloprasum) is een oude en bijzondere plant die nauw verwant is aan de moderne prei, maar een aantal unieke kenmerken heeft. De geschiedenis van de oerprei gaat terug tot de vroegste culturen in het Middellandse Zeegebied. Hier zijn enkele belangrijke punten over de geschiedenis en het gebruik van oerprei door de eeuwen heen:

1. Oorsprong en verspreiding

• De oerprei is afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, waarschijnlijk uit het oostelijke deel (zoals delen van Turkije, Israël en Griekenland).
• Deze plant is in feite de wilde voorouder van onze moderne prei en wordt beschouwd als een natuurlijke variant van Allium ampeloprasum. Naast oerprei vallen ook knoflook, olifantenknoflook en kurrat (een Egyptische bladgroente) onder deze soort.
• In de oude Griekse en Romeinse samenlevingen werden wilde uien, prei en oerprei gewaardeerd om hun smaak en medicinale eigenschappen. Het is mogelijk dat de oerprei een van de eerste Allium-soorten was die door mensen werd gebruikt.
• Oude Romeinen en Grieken gebruikten prei en aanverwante soorten zowel in de keuken als in de geneeskunde. De beroemde Romeinse keizer Nero zou prei hebben gegeten om zijn stem te verbeteren.

2. Moderne toepassing en herontdekking

• De belangstelling voor oerprei is recentelijk weer gegroeid door de toenemende interesse in oude, traditionele gewassen en duurzame landbouw. Oerprei wordt gewaardeerd om zijn robuustheid en het feit dat hij minder vatbaar is voor ziektes dan moderne rassen.
• De oerprei heeft een robuustere structuur dan de moderne gekweekte prei. In tegenstelling tot de lange, rechte witte stelen van de moderne prei, heeft de oerprei vaak een dikkere en kortere steel met een meer uitgesproken bolvormige basis.
• Oerprei kan ook een iets sterkere en meer ui-achtige smaak hebben in vergelijking met moderne prei, die milder is door selectief kweken.